Yokluğuna

Yokluğunda her gün ölüyorum ben
Günden güne sona bir adım daha yaklaşıyorum
Sensiz içtiğim su bile zehir gibi geliyorken
Sence yaşamaktan nasıl bir tat alıyorum

Son bir umutla bekliyorum seni
Bedenim buz kesmiş gözlerim donuk
Nasıl bir aşk bu sana içimdeki
Günlerim karanlık yatağım çok soğuk

Artık bedenim dar gelir oldu ruhuma
Bir yanımda hasretin bir yanımda gözlerin
Yokluğuna yetmeyecek galiba nefesim
Ve ben son demini yaşıyorum sensizliğin.