Yokluğuna Türkü

Suretinin resmini dizelere dizdim de
Seyre durdum yazdığım her şiiri
Sesim daha dönmedi
Yolladığım sürgünden
Ödünç aldım kalemimin sesini

Gözlerin yüzüme
Bir kere dokunsun yeter
İsterse bir ömür boyu
tenime ten ilişmesin

Yokluğunu yüzümde taşıyorum iz gibi
Kursağımda kalan heves
Kıyısız bir deniz gibi
Yaşadığım doğrudur nefes alıp veriyorum
Ciğerime köz doluyor
Adın aklımı dövdükçe

Cesedimi taşırım ben
İnsanlar arasında
Varsın şu saatten sonra
Etime can ilişmesin

Sesim burgaçlanıyor ne vakit türkü söylesem
Batık gemi topluyorum
Mızrabımın ucuyla
Ömrümün diplerinden
Biraz öteden uçun allı turnalar
El kadar tarihimde
Umman kadar acı var

Çizer bugünün üstünü
Doğrulurum yerimden
Yarınımda sen ol yeter
Ömrüme dün ilişmesin