Yokluğunla Paramparça Herşey

Yokluğunla paramparça her şey
Satırlar şahit yokluğuna.
Yüzüme kapattın bir anda;
Bütün kapıları Ardı ardına.
İçimde parçalandı bütün anılar;
Her şeyinle sayfa, sayfa

Geri dön diye değil; bir umuttu sadece bu
Bitmedi diyip de bir çırpınış misali haykırıştı
Delilik ti yaptığım yok olurcasına yıpranıştı
Her geçen gün eriyip giden sevdamıza isyan dolu hayıflanıştı

Giderim derken gitmek istemedim inan
Dur gitme demeni o kadar bekledim ki;
Susup da bakmayışındı; bana en çok koyan.

Hiç kimseye bu kadar kopmayacakmışım gibi bağlanmadım
Senden başka birine bu kadar inanmadım
Ayrılığı hiç bu kadar kolay sanmadım
Ettiğin her sözünde hiçbir şey aramadım
Sen gittin seni kimseye soramadım
Gözlerindeki beni kimsede bulamadım
Sen beni yanlış tanımışsın demek ki gülüm
Ben sana benden başka bir ben olmadım

Bıraktığın ben değil parçaladığın her şeyin haddi hesabıyım
Seni kendinle yargılayacak olsam ki zaten bu ben değilim.
Yüreğim aşkının ızdırabına ne suçlu ne de köle.
Bana bir hesabın varsa bunu git başkasına öde.
Ettiğin hakaretler yetmedi mi? Seni çirkinleştiren bunlar değil mi söyle!
Sen bunlara layıksın belli başka söz etme.
Kırdığın kalbime iltifat olsun diye özür de dileme!
Karakterine uyan birini bul kendine...


HÜSEYİN AKKAYA