Yokluğunu Hâlâ Midem Almıyor

Seni imanımdan sökersem eğer
Geriye 'ben' diye birşey kalmıyor
İştahım, olmana bağlıymış meğer
Yokluğunu hâlâ midem almıyor

Gitgide soğurken umudun teni
Gülüşlerim bile giydi kefeni
Çok uğraştıracak hasretin beni
Yokluğunu hâlâ midem almıyor

Gururun üstüne çökünce çatım
Ayaklar altına düştü takatım
Neremden vurduysan ordan sakatım
Yokluğunu hâlâ midem almıyor

Dik tutamıyorum başım hep yanda
Aklımın ucundan geçtiğin anda
Bir elim kandaysa biri yakanda
Yokluğunu hâlâ midem almıyor

İradem çarmıha gerilmiş gibi
Üzerime toprak serilmiş gibi
İlahi bir emir verilmiş gibi
Yokluğunu hâlâ midem almıyor

Kapat perdeleri indir kepengi
Sinsin üzerime gecenin rengi
Ey kalbimin ritmi kafamın dengi
Yokluğunu hâlâ midem almıyor

Alnımda soğuk ter, tüylerim diken
Kin değil kırgınlık bende biriken
Varlığını bile sindirir iken
Yokluğunu hâlâ midem almıyor

gezgin
Mustafa ŞAHİN