Yokluğunu Matem Bildiğim Yar

Ey yokluğunu matem bildiğim yar!
Tutsaktı gülüşün, ferimde akan buz
Yorgun geceler devşiriyorum, hasret vurur şakaklarıma
Zindan karanlık mil olur gözlerime
Fıratın sinesinde coşku ser yüreğime
Yolarım tıkanır yoluna, kekemelerim dökülür süzgecinde
Tutar kara gecelerin iniltisi kuşatır yüreğimi
Yol alıyorum sana doğru ağır aksak
Kangren mi oldu duygularım, bilemedim