Yokluğunun Mürüvvetini Görelim

İlk zamanlar uzaktı mahşeri ayrılıklar

El ele tutuşur koşar oynarken
Gül bahçesinde uyuya kalıp
Eve geç gelirdi hayaller

Tahrip gücü yüksek sözlerinin
Piminin çekilmesi dölledi

Sırt dönüşünün doğurduğu yokluğunu

Isıttığım yakamozları biberonla vererek
Mülteci ninnileri kulağına yerleştirerek
Ayağımda salladım

Sokakta oynarken düşüp dizini yaralasa
Ciğerime dikiş attırdım

Çocukluğuna yetişmek için sırtımı kırbaçladım

Emanetin olan öksüz yokluğunu
Sol yanıma ilikledim

Hem anası oldum hem babası

Ne aç bıraktım nede açık
Yemedim yedirdim
Giymedim giydirdim

Ne
Sarıya çalan sırma saçları yapıklandı
Ne
Kirpikleri kaşları sürmesiz kaldı

Biliyor musun
Bütün oyun havası şarkılarımın
Nakaratların da ağıt söyleten yokluğunu

Sırtımdaki ceketi satıp okuttum

Ela gözlü bir ay parçası gibi büyüttüm
Aynı senin gibi utangaç

Elimin emeği gözümün nurunu döktüğüm çeyizi
Maraş işi oyma ceviz sandıkta hazır

Düğürçüleri gelip gidiyor

Hadi artık sende bir mavi geliş peydahla da
Musalla taşı sırtımı üşütmeden
Kumral yokluğunun mürüvvetini görelim