Yokluğunun Resmi

Yağmurlar düşerdi gözlerimden.
Sen kalkıp giderdin yüreğimden.
içimde kopan sessiz çığlıkları duymazdın.
Ben çizerdim yokluğunun resmini gökyüzüne.
Sen aldırmazdın içimde esen fırtınalara.
Belki belli edemezdim sana.
Ama sevdam kelimelerle anlatılamayacak kadar yüceydi.
Onu yücelten sendin.
Umursamazdın bunları da.
Sana bakarken içimin nasıl eridiğini görmezdin.
Ah bir görseydin o zaman sana yaşatabilirdim bu ölümsüz sevdayı.