Yokluğunun Tacizi
Çığlık atmaktan sesi kesilmiş bir f*hişe gibiydi
Seni seviyorum diye haykırmalarım...
İstisnasız beceriyorsun her pozisyonda yalnızlığımı,
Her gidişin bir kürtajdır mutluluklarıma..!
Kanayan yerlerimden giriyorsun içime doğru
Ve sansürlenmiş duygularım gözlerin tarafından,
Görmezden geliyorsun acılarımı her defasında...
Oysa yokluğunun tacizinde tüm çıplaklığıyla hayatım
Defalarca tecavüze uğramış bir kalpti benimkisi
Bekaretini bakışlarınla kaybeden...
Kalbim sana olan özlemlerimin en has p*zevengi,
Ayartılıyorsun karşılıksız bir aşka an be an...
Kimseler böyle p*rnografik bir hüzün görmedi,
Zevk veriyor bilhassa olmayışın bu aşka..!
Ve ben
her gece
Senin olmadığın şu yatakta
Bir bakire k*ltak gibi uzanıyorum çırılçıplak yalnızlıklara
Aldatıyorum böylece seni.
tsk. ederim fikir beyan ettiğiniz için 🙂
şair ikilemler içindeki uyumsuzluğunu ve kaosunu farklı kışkırtıcı bir dille kurgulamış... Farklılığa rağmen şiirin özü gerçeklilikle örülü
tebrik ederim