Yokluk

Bak doğuyor gene güneş,
Aynı monotonluğuyla.
Değişmeli bu hayat,
Varmıydı ki bir hayat?
İçimde bir sıkıntı!..
Ne anlamı var, ne de vefası.
Yanıyor içim desem! Değil.
Coşuyor desem! O da değil.
Nedir bu, nedir?
Beni derbeder eden.
Sanki ruhum gitti benden.
Boşalmış bir ağaç kovuğu muyum ben?
Yalnızlık!... O kadar kalabalığın içinde.
Gerçekleştiremediğim hayallerim mi;
Ya da hiç bir zaman kuramadığım, kurmaya cesaret edemediğim hayallerim.
Önce etraf görünmez oldu.
Şimdi de ben...
Sanki hiç var oldum da.
Off Tanrım bir de sen, bir de sen yok olma.
Bu yalan dünyada.