Yokluk

Kavuşmak gecelerime düş/üp oturur başucumda..
Yutkunurken susuzluğa, damağıma yapışan
kuraklık değil göreceli bir uzaklık aslında..
Hafızam kuvvetli olsa sayabilirdim belki
aldığımı hissettiğim nefesleri yokluğunda..
Duyumsuyorum varlığını, teninin sıcaklığındaki dayanılmazlığı..
Ama yanımda ol istiyor yüreğim; akıl, söz geçiremiyor sevdasına..
Bir bilet düşsün istiyorum elime; otobüs, tren, uçak farketmez...
Yol bilsem de gelebilsem, yürümeye bile razıyım hatta..
Uykum kaçmadan boğazıma, lütfen yetiş çiçek falım..
Gecemde karanlığıma bir düş ki ışık görsün kırıklarım
Umut etmek neymiş, yeniden öğreneyim..
Sevdanın yoluna kavuşabilmek için
yokluğuna kalbimin elleriyle direneyim..