Yokmuş Benim Kimsem Çok Yanlızmışım

yokmuş benim kimsem çok yanlızmışım anladım..
düştüğüm de kaldıracak omzuna yatırıp saçlarımı okşayacak ,
bi dost eline çok muhtaçmışım... Yokmuş benim kimsem bugün anladım...
hata nerde kimde bir türlü bulamadım ,
ben mi yanlışım güvenmek suç mu insanlara
ne mutluluklarım mutluluk ne acılarım yeteri kadar acı
hiç bi tadı yokmuş bu hayatın bana verdiği aldığı hiç bişey yokmuş
sanki öylesine gelmişim bu dünyaya bi sebep yokmuş
yüksekten bakıtığım da ne küçüksün dünya
ama verdiklerin aldıkların ya da aslında hiç vermediklerin
neden bu kadar acıtır ufacık dünya da küçücük yüreğimi
taşıyamıyorum artık omuzlarımda ki yükü yoruldum
insanlara ayna gibi bakmak suçmuş herkes çıkarları uğruna uğraşır dururmuş bugün anladım
hiç bişey yapmak gelmiyor içimden ...
saatlerce uyumak istiyorum unutmak istiyorum bu dünyayı
bir an için de olsa silmek istiyorum her şeyi
dua ediyorum açtığımda gözlerimi her şey olmasa bile bazı şeyler değişsin diye
olmuyor düzelmiyor kahrolası geldi mi böyle üst üste geliyor
sarpa sarıyor ne kadar ne varsa yukarıdan baktığımda küçücük görünen dünya başıma yıkılıyor adeta..!
çok değil ki istediğim birileri gerçek olsun sadece
dost yüzlü düşmanlar gülmesin artık bana
öyle biri çıksın ki karşıma eşsiz olsun dünya da , var mı acaba ?
ellerimi uzattığım da sımsıkı tutan benimle gülüp benimle ağlayan
iki yüzlü olmayan beni sırtımdan vurmayan biri var mı bu dünya da
çok yanlızmışım ben yokmuş kimsem
söylenenler birer hayalmiş ben sadece kendimi kandırmışım
ben çok çok yanlızmışım...!!!





not : dost yüzlü düşmanlara...