Yokmuşum Yok Yok Yok

İçimden gülmek geldi
Hayat bize ödünçmüşmüş
Sanki isteyen oldu da
Basar gibi iyilik meleğinin ayağına...

Al başına çarp
Gelmişinin,geçmişinin
Bir veripte on almaksa amaç
Ben çoktan vazgeçmişim bu sevdadan...

İsyan bayrağım yüreğimde
Kalemim de olurken rüzgar
As beni,yak beni,yok et
Bulursan bende senden zerre kadar...

Sağ olsun,var olsun maşalar
Biliyorum yakmazsin sen elini
Lüzumsuz dünyanın lüzumsuz işlerinde
Biz ise tutmamız gerekirken dilimizi

İşte geldim işte gidiyorum
Ne kaldı ki şuracık ta?
Zamanın adı konmuş kendisi yok
Ha öyle ha böyle ben zaten yokmuşum yok yok yok...

(Berlin,14.09.2012)