Yoksa

Boş verdim zamanı

Vakitte beni boş versin

Ne gerek var daha

Lüzumsuzluğun çerçevesine,

Boş

Hiç

Ve

Nihayetinde fos,

Ne kadar dolsa

Facia

Ne kadar ilgilensem

O kadar da vurdumduymaz,

Hayat denilen

Yaşam bilinen

Ömür törpüsü

Zulmün ta kendisi,

Yazık

Yalnızlık

Kalabalıklar arasında

Can sıkıntısı,

Anlam kayıp

Mantık arama

Ben

Ben değilim aslında,

O

Zaman ben neyim

Görüntünün ötesinde

Kırbaçlanan bir ruhun ibaresi mi yoksa?

* Berlin, 15.03.2025 *