Yoksulluğum Sanadır

S u s

Ş i i r a ğ l ı y o r

D u y u y o r m u s u n?





Alnımın ortasından vurulmuşum
Sırtımı sıvalarken nazende
Kan sızıyor gözlerime
Bakışlarım incinir




Bu şehir ölüm içiyor
Dur durak bilmeden
Ayaksız gölgeler peşimde
Namerdin boğazında kaldı
Mazlumun âhı kan kusturuyor




Heyelanındayım
Sensizliğin
Baharlar göçüyor içimde
Mavi yeşil kefenli
Papatyalar kurur dehlizimde




Ölüm
Kaç beden giydirir
Ayaklar bağlanırken
Ruh beden den davacı
Bir sâla akabinde




Madem
Cennet ayaklarının altında
Orda yatayım
Yoksulluğum sanadır
Üşürüm anne