Yoksun

artık sen yoksun kelimelerimde.
sen,anıların.sana ait herşeyin.
sildim.kara tahtaya yazılmış
tebeşirden yazılar gibi.
hiç düşünmüyordun degilmi.
kendi karanlıklarında dolaşırken bencilce
hiç düşünmedin.ki ben ne günahkarım
ben ne zalim ve vicdansızım.demeden.
arkanda bıraktıgın viranedeki,yıkılmış duvarları
parçalanmış resimlerdeki.gülüşleri
ve bir zamanlar severek sahiplendigin eşyaları,
şimdi sadece sen kaldın.kendi fütürsüz dünyanda
bir daha geçmiş, görecekmisin bilemem
uykuda yaşadıgın rüyalarında.
sabah pencerelere, konup ötüşen kumrulara bak
ne kadarda, güzel sohbet ederler.
uçmak, kadar güzeldir onlar için muhabbet.
herkes gibi sende.bak,gelecegini zannet.
giden geri dönermi.takıldıgı meçhulden
ne diyordu.bir dostum.gemi kalkar limandan
içindeki yolcular.mutlu olur makamdan
sende arama artık .fayda yok o makamdan.
beni iyilikle an.kem laf etme arkamdan..