Yoksun

Gözlerinden taşıyordu yine sevdam
Hecelerin dizelerime sığmadığı gecelerde
Yeri dar gelmişti aşkların
Bu kadarı fazlaydı belki de
Ne kadar aşk varsa bu evrende
Hepsi benim yüreğimde

Güle gönül verdim dikeni ellerimde kaldı
Şimdi ozanın dediği gibi "iki damla yaştan gayrı nem kaldı"
Ne yana dönsem hep aynı sancı
Hep o bitmek bilmeyen kış ayları
Yokluğunda üşütür gecelerimi
Ve titrer alnım
Kaşlarım çatık,gözlerim yaşlı
Sen yoksun

Farz edelim bir trendeyiz
Rayların üstünden salına salına gidiyoruz
Camlarımız buğulu,gözlerimiz birbirine değiyor
İçim öyle sıcak öyle huzurla dolu
Sonra birden ellerimi tutuyorsun
Ve evrenin tüm varlıkları aşka değiyor
Çünkü sen ellerimi değil
Yüreğimi okşuyorsun

Sonra uyanıyorum bu rüyadan
Sen yoksun

Ormanda uçan ufak kanatlı bir kuşsun
Bir türlü yorulmadan aşamadığım yokuşsun
Bırak sevdiğim ellerim ellerine kavuşsun
Kainatın tüm mutluluğu gözlerinde buluşsun
Ama gelmiyorsun
Yüreğim yine karanlıklar içinde
Çünkü sen yoksun

Bedenim yorgun ve şefkatinden yoksun
Ruhuma prangalar vurdular
Yoksun...