Yoksun Işte

Yokluğunda güllerim soldu
İçimden gelmedi sulamak
Belki de unuttum..

Zaman nasıl da çabuk geçerdi yanında
Şimdi günler geçmiyor ki!

Tek heceli bir aşk bizimkisi
Öyküler sönerdi yanında

Yağmurlar vururken cama
Öpüşürdük doyasıya..

Şimdi zaman akmıyor
Sen yoksun ya!

Bu sabah kalkasım yok bir tanem
Uykum da yok ):
Çıkmak istemiyor ki canım yataktan,
Gel kurtar beni bu depresyondan

Yağmur ol, düş camıma
Sıçrasın suların
Gelişin sürpriz olsun..


Of, yoksun işte!
Geçmiyor ki zaman

Kitapları karıştırırken yokluğunda,
Bir çocuk gözyaşlarıyla,
Kapatılmış odaya.

Kurtarılmayı beklerken,
Hayalleriyle konuşuyor.


Çocuk hayallerine alışmış beklerken
Gerçekten bir kapı sesi duymuş
Gelen annesi olmuş.

Yıllarca beklediği
Ama ümidini yitirmediği
Annesi!

Güzel bir sonla bitirirken
Başka kitabı okuyamadım
Aklıma yine düştün.
Seni özledim

Bir film karesi gibi
Hayat ne garip
Küserek barışan insanlar
Dedikodu meclislerinde
Atıp tutanlar...

Nefes alışlarım kesik
Düşlerim solgun
Kulaklarımda çınlarken sesin

Ama
Sen yoksun!

Sensiz kaldım
Gittin

Beklerken seni
Yağmuru düşledim
Sen gibi

Dön artık!





Bursa-2011