Yokum...
Yokum...sevdiğim yokum,
Hain bir tufanda boguldum,
Her kayboluşumda kaybettim ümitlerimi,
Her sususumda gördüm gercekleri,
Yokum...sevdiğim yokum...
Gecelerce agladıgım için yorgunum.
Basımı dayadım yastıga sessizce uyudum.
Yokum... sevdiğim yokum...
Yanlış aşkların peşinden koştum,
Yürekleri boşuna tasıdım sırtımda,
Pusuya düştüm her sususunda...
Yokum... sevdiğim yokum...
Dogrularımla,yanlışlarım arasında kayboldum...
Her cesaretsizliğimde vuruldum,
Tasıdıkca yüreğimi elimde,
Her tedirginliğimde yok oldum.
Ve suskunum sevdiğim,
Yokum işte bu sefer,
Sessizliklere gömme beni,
Sigaranın dumanında her daim yasa emi,
Niye mi?
Aptal!bu gönül sevdi seni...
Giden sevgiliyi sadece sigaranın dumanında yaşatmak ancak bir şairin kalemine yakışır...
kutlarım.....
Aptal!bu gönül sevdi seni... yüreğine sağlık çok güzel olmuş
Tufanda boğulunsada,ümitler kaybolsada,gerçekler görülüyor demek.. Yanlışlardan ders almak gerekiyor.. Sevilen gitmişse yada her nedense bu ayrılık bence bitmiştir artık..
kalemine sağlık merve, yokluk değil midir varlığın ortasındayken bizi bizden alan, umarım anlarlar ama sanmam bu dünyada ancak yokluğu yaşayanlar bilir kalemine sağlık üstadım
çokgüzel olmuş başarılarının devamını dilerim