Yol

Kalpten kalbe giden yol
Gecer gözlerden
Burnumda tütüyorsun
Aldigim soluk ve nefeste

Bulamiyorum kelimeler
Tarif etmeye gözlerini
Unutulmaz bakislarin
Olmasada elimde bir resmi

Avuturdum kendimi onunla
Kalpten kalbe giden yolda
Bitmesede hasretligin
Belki olurdu bir teselli bana

Sokaklar arasinda
Oldum simdi sanki bir avere
Gözlerin gözümün önünden
Gitmiyor,yok ki baska bir care

Yasiyorum tekrar,tekrar
Böyle seni,hayalini
Istiyorum,belkide bir gün
Bulusturur bu yol bizi,ikimizi

(Berlin,24.06.2006)