Yol Üstü Notlar

I.

Bir gün düşeceğini bilseydim o özleminin bakışıma.
Dağ başında sarmalanan ay mı beklerdim mavilerime?
Ve yakamozlar raylarında oynaşırken bizim bozkırın,
Direklerle ölçmek uzaklığını hele parmak atlatmadan.

Ondörtlü şavkıyla yanağımda çatırdayan karayı kanatarak.
Ne de olsa gecenin kıyısına vuran gölgeydi o zaman ışık.
Keskin bir çam kokusu bölerken o daldığım derini,
Nur Dağı'nın o orman örüntüsü gösteriyordu hünerini.

II.

Kimi askerlik, kimi sıla derleyip toplamış bavuluna.
Uyku da tozunu serpmiş Fırat Ekperesi'nin vagonuna,
Ve kara yağız bir adam uyuşturmuş hasreti dili altında,
Maraş otu bu, şişedekinden daha çabuk vurur maltında.

Sere serpe, çoluk çocuk herkes örtmüş geceyi gözüne,
Ve kulakta yorgun horlamalar yokluyor ki arsızına.
Lokomatifin uğultusu, tak.........tak takları kulaklığım
Yolcudur bu armoni mızıkası eşliğinde eve ulaklığım.

III.
İstasyonlar, kübbeli pencereleri kep takmışçasına duran,
Geçiyor esas duruşa, ne vakit, geldim ıslığını çalarsa tren.
Böylece geçiyorum Anadolu'dan bağrı tırnak kazımı o yeri
Ki vatan dediğim, uyanacak bir gün üzerine aydınlık seheri.

Dalga dalga yükselekcek gülüşleri ebemkuşağı gibi şenle
Ve bir gün o çocuklar yenecek coğrafyasında cehlini fenle,
Bizim yakmayı unuttuğumuz o meşale elbet o gün yanacak,
Ata beklentileri, ve şehit ölmezliği bir gün o başarıya kanacak.

Adana-Malatya Güzergahı --- Kasım 2001