Yol Ver

Aşkın kılıcını vurdum dağlara,

Dağlar ağlaşıyor,bak gör efendim,

Garip bir kul idim,düştüm yollara,

Gönülden gönüle ,yol ver efendim.

Bu yollar çileli,dikenle dolu,

Gönlüme kim soktu ,bu kanlı oku,

Anladım sonunda ,var ile yoku,

Yokluk da sendendir,bildim efendim.

Çile kazanında her an yanarım,

Ateşli lokmaya elim banarım,

Kavrulan ateşi derman sanarım,

Dermanım sevgidir,çok ver efendim.

Aramak bendendir,bulmak şanından,

Ol dedin Adem’e oldu ,çamurdan,

Hesabı sorarsan ,dertli kulundan,

Gaffâr sıfatınla, affet efendim.

Cümle bedenlerin candır yoldaşı,

Aşkım eritecek dağları taşı,

Sensiz ne edeyim ,bendeki başı,

Bu baş sana kurban,kurban efendim.

Varlığın yolundan, gittim şaşırdım,

Yokluk kazanını yaktım ,taşırdım,

Nefsimi azdırdım,dağdan aşırdım,

Sıfatın Basar’mış,bildim efendim.

Varlığa karıştım,yokluk ararım,

Geldim bu dünyaya ,çoktur zararım,

Doğuştan şaşkınım,şaşkın pazarım,

Benliğimi sattım,sattım efendim.

Ben sözü söyledim,dostum sen anla,

Aşkın denizinde ,yüzülmez kanla,

Sana gelinecek,bedenle canla,

Varlığım senindir,affet efendim.

20/01/2024

Trabzon/Maçka/Sakızlı Köyü

Uhr:23:25