Yol Ver Geleyim

Pervasız bir kuşum ben
Etrafında pervaneyim.
Konacak bir dal var ama
Konsam kırılacak
Yorgun kanatlarım düşecek yerlere
Ah bir müsaaden olsa, varsam sana

Yollara düşüp de gidememek
Karlı dağlara bakıp bakıp ağlamak,
Her kapı aralandığında irkilmek,
Çok sevip, hiç söyleyememek,
İşte budur beni son demlerde kahreden...

Görüyorum seni
Bazen, buğulu camların ardında
Bazen sisli dağlara nazır...
Düşlerimden sana ait resimler geçiyor
Ama dokunmak mümkün olmuyor ellerine

Bir damlacık yağmur tanesi miktarınca
Var mıdır sende bana ait yaş
Ey yar... Var mıdır, bana karşı sende
Sevmek, özlemek yada her neyse...
Bir tutam aşk.

Demli bir geceden içmişiz
Ay sönmüştür gökte, yıldızlar da öyle
Saf karanlığı çekmişiz içimize
Adımlarda tedirginlik yok
Düşe kalka tehlikelerle boğuşmaya razı
Hayaller güzel olsa da
Nerde durduğumuz belli değil

Davetsiz misafir miyim
Bi cesaret ver de
Sofrana konmaya derman bulayım
Zaten edebimden tutulmuşum
Bir de sen susma
Bi işaret ver de
Sena yanaşmaya imkan bulayım