Yol Verin Dağlar
Ben yarimi özledim duyun daglar
göz yaşlarım sinemde gizli aglar
hasretlik yüregimde yaralar baglar
yol verin yarime gideyim daglar
üzüm karasıdır gözleri yakar
tatlı diliyle şifalar satar
benim yürek sevdam onda yatar
yol verin yarime gideyim daglar
bir sesine bir busesine yanarım
her sözünde yudumlar kanarım
leyla oldum diyar diyar ararım
yol verin yarime gideyim daglar
dudaklarından sevdayı içtim
dünyada dolaştım onu seçtim
geçilmez yolları beraber geçtik
yol verin yarime gideyim daglar
Her kalp ağrısının hüzün sağrılı kucaklaşmalarında nabzımızın deli fışkınlarıyla ağarız yaşama. Sevgiyi sağarken şiirlerin gözesinden insanca büyürüz, kelimelerdir can özümüz, en leylim gecelerde bile böylesine şiirlere dönüşürüz... Kutladım.