Yolcu

Anlatamıyor insan bazı şeyleri susmadan

Dillendiremiyor bazen gözyaşı dökmeden

Boğazımda bir çöl kuraklığı

Yüreğimde savaş çocuklarının acıları

Harap kentlerden geçtim de geldim

Bir ağaç gölgesinde kalan geçmişim

Şimdilerde zihnimde tepinip duruyor

Savaş çocuklarının korkularını taşıyorum içimde

Tozlu yıkıntılar arasından kalktım da geldim

Bir su başında aradım gözü yaşlı kızları

Şimdilerde hep bir hüzün doluyor kulaklarıma

On beşliler yürüyor şu ötedeki ufuklarda

Seni bulurum sandığım kitapları yaktım da geldim

Bir ayraç arkasındaki cümlelerle kaldı hayallerim

Şimdilerde sayfaları daha ağır okuyorum

Sancılar giriyor göz çukurlarıma, uyanamıyorum