Yolcu

Bütün ihtimallerin kesiştiği bir yoldayım
Belki de son durakta inersin
Ben ise bıraktıģın yerdeyim
İkinci paketimi yaktıģım yerde
Valizimdeki kitapların varlığı hiç adil değildi
Kafka’ yı ve Sartre’yi bu yolculuğa dahil etmemin mahcubiyeti..
Bir ışık bulsam
Kurtacağım hepimizi
Kalanları ve gidenleri..
Mesafeler sorun olmazdı aslında
Uzaklık, gönül gücünü yitirmişler içindir
Ben seni örgütlü düşünüyorum
Kitaplarım, çiceklerim, kedim ve fikirlerimle



Yola çıktıım
Yükseğe merdiven kurdum
İnsan-ı kâmil’e giderken
Arınıyorum ; kibirden ve nefretten
Meğer aşk , yola nefs ile başlamakmış
Mesele aşık olmak değil birisine
Mesele yola aşık olmakmış
Ben seni yolda sevdim
Yolda kaybettim
Yolda arıyorum
Meğer yol , kainatın tılsımıymış
Meğer aradığım, hiç kaybolmayanmış
Sevgi yola çıkanın haritasıdır avucumuzda
Meğer yol bize bu kadar yakın
Yol, her surete gözükmez
Meğer yol bu kadar uzak bize



Bir araf var aramızda
Yola düşen ve yoldan çıkan
İnce bir ip üzerindeyiz
En ufak hareketimizde kaybeden biz oluyoruz
Bazıları için hevestir yol
Onlar bulutların dansına tanık olamazlar
Bazıları için yol;aşılması gereken bir yükseklik
Onlar öğlen güneşine kurmuşlardır sofralarını

Yol; ruhumun manifestosu şüphesiz!
Yol; tariflendikçe eksilen bir şiir