Yolculuk

Bir seyahat bu, gidiyorum tek başıma,
Hatırlamam nerede bindim ki ben bu araca,
Rotası çizilmiş bilinmeyen koordinatlara,
İtiraz etmem yazılmış alnıma ya nasıl olsa...

Bir yolculuk ki kaçarcasına,
Kovalayanını ararcasına,
Aradığını sanki bulurcasına,
Bir ömür mutlu yaşarcasına...

Fezada mıyım, her yer karanlık,
Boynumda yıldızlardan parlak bir gerdanlık,
Boşluktayım hissetmiyorum hiç ağırlık,
Öyle bir sessizlik bu sanırım sonsuz sağırlık...

Sınırsız bir okyanus, kıyılar kayıp,
Bir umman dibi yok sadece karanlık,
Ayrılmışım sanki tüm gemileri yakıp,
Bir denizciyim... dümensiz ve pusulası kırık...

Kimim ben, kimin bu bakışlar, alık...
Şifreleri okuyamıyorum nedense hep bulanık,
Bedenim benim değil sanki kiralık,
Uçamam ki ben, işte tüm kanatlarım kırık...

Bir uçurtmayım, ne yaptıysa kalkamayan,
Rüzgarı alsa da döne döne yerlere çarpan,
İpin ucunu göremeyip umutsuzca göklere bakan,
Çıtaları yosun tutmuş zavallı bir şarlatan...

Bırakın beni bu acı yolculuğum da,
Kimseler aramasın, hiç göndermeyin boşuna,
Acıları taşıyacağım yalnız başıma,
Hedefe varacağım, yazılmış alnıma ya nasıl olsa...

20 Haziran 2011