Yol(cu)luk

Aldandım
Yine soğuk sarmaş dolaş
Sersemce dağınık ve uzun
Ve inadına yorgun
Ben miydim yansıyan siluetlerden

Aldandım
Geçmekte her an hayat treni
Durmadan hız kesmeden
Acı çığlıklarla hem de acıtarak
Ben miydim o raylardan süzülen

Aldandım
Sızmış ve yıpranmış bir yığın
Alabildiğince çirkin ve bitkin
Kadavra şemasında bir zihin
Ben miydim bu diyardan göçüp giden.