Yolculuk

Bir gece yarısı kapı çaldı

Haydi yolculuk başlıyor

Nütfe şaşkın nereyee

Pazılda yerini alma zamanı geldi hadii

Geldi yerleşti kompartmandaki

En rahat koltuğa

Yumuşak sıcacıktı

Kolay değil yolculuk hayli uzun

O alemin boyutunda bir ömürdü

Bir ilk bahar sabahı

Günlerden pazar

Çipil gözlü pembe yanaklı

Kartopu gibi beyaz

Bir kurban

Oyunun içinde buldu kendini

Yanaklarının pembesine inat

Bulanık gri bir hayat

Pazılı yerleştiren eller

Hiç sormadılar

Neresinde olmak istersin bu oyunun

Haykırsada baharı süsleyen papatya olmak istiyorum Haykırışı nafile

Belkide bir gelincik olmak isterdi

Narin ince bir o kadarda alımlı

Kimbilir şans verilse

Baharın kendisi olmak isterdi

Ne mümkün yok öyle bir seçenek

Yeri belliydi taa ezelden

İki cihan bir olsa ne gelir elden

Baharı düşlerken

Boranda tipide savruldu

Bin türlü acıyla yüreği kavruldu

Hazan olduu hüzün olduu

Dalından düşen yaprak misali toprakta kayboldu

"Menekşe"