Yolculuk Notları / Sanrı

I_ girizgah

sallantıdayız, düşlerimiz birbirine çarpıp yerle yeksan olmakta
büyük depremlerin merkez üssü vaziyetinde mağlup içimiz
gözbebeklerimize vuran bir olmamanın sıkıntılı ay ışığı katli
dumanı tüten kent cinnetleri son kalan elimizde avucumuzda

bir çığlık şiiri etrafında
yarasalar uçuşmakta

parçalanıyor adımız kent keşmekeşliğinde
parçalanıyoruz bir acı misali
kaldırım aşklarının büyüyen gölgesinde

biz Istanbul kaçakları...

II_ yol

dağların arası ayna parçaları
dudağımıza sürülen bir tutam kar
sımsıkı kapalı sarmaşıklı özgürlük kapıları

meçhul tüneller bizi uzaklaştırıyor bizden
tek kibrit ateşi dahi yok
bir ürpertidir ihanet misali geçip gidiyor
dikenli tenimizden

susuyoruz

-sanrı-

olmayanları görüyoruz bir bir yanımızda
olmayanları
olmayacakları
yırtık biletlerimizin ucundan tutan öteki anlar
buz gibi ter içindeyiz

bir anne göğsünün sol yanında kekik kokuları

bir çocuk alnında rüya dokuları

bir kadın yalnız bileklerinden dökülen kan

bir adam ağzında yaşamanın tadı yavan

III_ devam

adımızı unutmuşuz
yollar adımız

terk etmişiz kendimizi yanlış istasyonlarda
istasyonlar adımız

yollara meftun...