Yolcusu Aşk
geldi
çocuk oldun
geride bırakıp saçları kazınmış rapunzeli
o gözlerdeki masala daldın
arkanda yitirilmiş öykülerin toz bulutu
sararmış takvim yapraklarına bırakılan
bir yaşam sanrı
bir yaşam yanılgı
içinde korkak bir kadın durmadan konuştu
''bir zamanlar yine gitmiştin
öylesine deli öylesine gözlerin ayışığı
bir bir not aldım hayalkırıklıklarını
zilzurna cinnet uçurumunda salınan adımlarını
gitme! taşlaşmasın memelerin''
kirli bir sisle cebelleşene aldırmadın
cennetin göğsünü taşıyorsun sen
neyden korkmaz semazen
şimdi bir kadın çölünden yeni bir vahaya gidiyorsun
yol boyu keder
yol boyu yanılgı
uğuldayan sularda yıkayıp yüzünü
seni kısırlaştıran duvarlardan kazıyıp ruhunu
kırık gülümsemelerle soyundun eskilerinden
şimdi hiç bir şey bilmiyorsun
iki ateş böceği gözün öğreteceği çoğalmaya yolculuğun
İçsel bir nida kahkahasıyla anlatmak göğsümüzdeki derin boşluğu, içinden geçen ışıklara aldırmayarak. Düşsel bir karanlığa tutunmak sonra, avuçlarımızdaki son demle baharları çağırmak, aşkın ruhuna dokunarak. Susmak sonra, ebruli bir şiirde soluklanmak ve alkışlamak... Tebrikler...
YÜREĞİNE SAĞLIK NİLGÜN HANIM GENE ÇOK GÜZEL İFADELER TEBRİKLER
Yılmayan yorgun şiir
"şimdi bir kadın çölünden yeni bir vahaya gidiyorsun"
özellikle bu dize çarpıcı bir biçimde ele alınmış sakin sakin ilerleyen ve duygusunu hissettiren güzel bir çalışma tebrik ve teşekkürlerimle Nilgün Abla...
harika bir şiir okudum kaleminden. yüreğine sağlık dost.
uğuldayan sularda yıkayıp yüzünü seni kısırlaştıran duvarlardan kazıyıp ruhunu kırık gülümsemelerle soyundun eskilerinden
Aşk hatalardan ders almadan yine yeni yeniden efsunlu cazibesine kapılmaktır Ve tüm yanılgıları unutup çocuk ruhu ile bir çift alev göze ram etmektir... Yüreğine sağlık sevgili Nilgün güzeldi...👍👍👍