Yolcusun Günün Birinde
Yaşasan muhkem yerinde
Yolcusun günün birinde
Hayat olsa ezberinde
Yolcusun günün birinde
Ömür sürsen yüze kadar
Bahar kış yaza kadar
Nihayeti güze kadar
Yolcusun günün birinde
Bu efelik kibir niye
Yok mu kula bir hediye
Vaktim gelmiş diye diye
Yolcusun günün birinde
Bir gönül yıktınsa yazık
Defterinin üstü çizik
Sırat'ına var mı azık
Yolcusun günün birinde
Kesilecek o nefesin
Kalsa da bin bir hevesin
Kalır sanma tokça sesin
Yolcusun günün birinde
Dosta zulüm etmeyesin
Postla çalım satmayasın
Kul hakkıyla gitmeyesin
Yolcusun günün birinde
İnsan'ın trajedisi, tüm diğer canlılardan farklı olarak, öleceğini bilmek ama yine de var gücüyle yaşama tutunmakmış...
Evet, yolcuyuz, ama insan olmanın kıymetini bilerek ve insan gibi yaşamak kaydıyla hayat ne güzel!
Harika ifade edilmiş dizelerdi. Keyifle okudum ve favori şiirlerim arasında kattım. Teşekkürler Sayın Keniş.
yüreğine sağlık usta çok der alınacak bir şiir
daim ol