Yönsüz İnsan

Gece yine zifiri karanlikti
acilarim beni disari atti
yürüyordum yorgum yorgun
ayaklarim yalin ayakti

Karanliga gömüyordum anilari bir bir
ne bu cirkef, ne bu salya
Sağıma soluma baktım ah ne perişan dünya
Düpedüz karışık nizam emirler tutulmayınca

Yollar insan, insanlarin hiçbir yönü yok
Zengin ne anlar acin halinden,cünki karni tok
Fakirin de bulundugu haline sükür yok
is yapmaz, is bilmez ama lafa gelince pek cok