Yönüm Seviye Dönük

Ucu eğik paslı çiviye döndüm
Saplandığım yerden çıkamıyorum
Yönümü her zaman seviye döndüm
Gönlümden gönlüne akamıyorum

Rüzgârlar eserek dalı aralar
Toplanan bulutlar kara karalar
Yağmurlar ruhunu varıp saralar
Çorak kalbine aşk ekemiyorum


Yüreğim yanarken, kül olup, söndüm
Taşlaşan kalbine bilinmez yöndüm
Vefasız, uğruna deliye döndüm
Yeter artık cefa çekemiyorum


Yaptığım besteler tınlar telimde
Bir sevda türküsü inler dilimde
Sesin kulağımda resmin elimde
Ama seven gözle bakamıyorum


İşinin başından bir an ayrılmaz
Yavaşça kaçarak biraz sıyrılmaz
Seven sevdiğini neden kayırmaz
Vuslata çırayı yakamıyorum


Ne sabah uykusu ne günün tadı
Takılır aklıma yârimin adı
Bu aşkın ebedi dolmaz miadı
Sevdanı yürekten sökemiyorum


Gülşende beklerken mahzun gonca gül
Şakır beri yanda bir şeyda bülbül
Boynunu bükerek ağlarken gönül
Derdimi kimseye dökemiyorum