Yorgun

Beni benden aldı aşk denen hicran
O sebeple akan gözümde yorgun
Baş belası dilden geliyor hüsran
Lüzumsuz dökülen sözümde yorgun

Neyleyim feryadım varmıyor güle
Hergele halimi görmüyor bile
Her günüm çekilmez ayrı bir çile
Çölleri kavuran közümde yorgun

Dostu düşman eden badire bende
Nice dertler ürer ha bire bende
Ahvalim uymuyor tabire bende
Sineden inleyen sazımda yorgun

Sır değil Leyla ya mecnunun hali
Uymuyor aşığa memnunun hali
Ayardan habersiz ruhumun hali
Vuslata aykırı yazımda yorgun

Karlı dağ misali gurbette başım
Yetmişi gösterir kırk beşte yaşım
Yakında dikilir kabrime taşım
Ardım sıra düşen izimde yorgun

Bilmedim saltanat şöhret boşaymış
Dünyada mal mülk servet boşaymış
Üç günlük dünyada nefret boşaymış
Sırtıma uymayan bezimde yorgun

Yan yanayım gamla bunca kederle
Hep belada başım gülmez kaderle
Beyhude Geçiyor ömrüm hederle
Cılız bedenimde dizimde yorgun

__________yorgun kalem...