Yorgun Aşklar

kendi kaderine terk edilmiş bir sandal gibi
dalgaların insafına kaldıysan eğer,
sığındığın mendirek yıkılmış
mola alacak limanın yoksa...
asi fırtınaların tokadı tenine vurdukça
metcezirle yeksan olup,
kum tanesi gibi yuvarlanacak
zifir-i derinliklerde boğulacaksın.

yüreğine yediğin vurgun
mecal bırakmayacak...
deryadan deryaya sürgün
yapayalnız sessiz bir gemi gibi
ardına bakmadan,
yolcu almadan,
rotan muamma
bir gün o suları terk edeceksin

ne bir güneş doğacak pencerenden,
ne mehtabın sularda ışıldayacak
yakamozlar sönmüş,
karanlık geceler...
sudan çıkmış bir balık gibi
kendi dünyanda kaybolacaksın.

kuruyacak deryalar
yolun bitecek,
fırtınaların önünde sürüklenecek,
çöllerde susuz bir Mecnun gibi
bir kez daha aşk'a kahredeceksin.