Yorgun Bedenim 2

O kadar üstüme geldin ki hayat
Canımdan bezdirdin yoruldum gayrı
Yaşamdan öyle bir sildin ki hayat
Ölüme dört elle sarıldım gayrı

Gözümü toprağa diktim sayende
Kanlı yaşlar gözden döktüm sayende
Öksüz gibi boynum büktüm sayende
Kalleşce sırtımdan vuruldum gayrı

Bu yorgun bedenim senden hatıra
Çektiğim çileler sığmaz satıra
Geldikçe çektiğim çile hatıra
Paramparça oldum yoğruldum gayrı

Sabır sabır, gayrı bir taşa döndüm
Sildikçe maziyi hep başa döndüm
Görmedim baharı buz kışa döndüm
Ayaz vurdu dondum kavruldum gayrı

Gurbeti yaşadım her gün içimde
İzi var ağaran her bir saçımda
Yaptığım suç oldu her bir seçimde
Diyardan diyara savruldum gayrı

Koca bir çınardım yıkılmam sandım
Kor ateşte belki yakılmam sandım
Can bildiklerimce bıkılmam sandım
Kurudu dal yaprak devrildim gayrı

KANDEMİR kime ne yaptı ki bilmem
Ağlarım bir ömür ağlarım gülmem
Ölmek bana ödül, ölemem ölmem
Kuşattı kâbuslar, çevrildim gayrı

18:11 23.05.2015