Yorgun Beşer

Yolcuyum! Hem de ne yolcu...
Giderken ardımda bir şey bırakmıyorum.
Zaten bırakacak neyim var ki..
Yok işte; hiçbir şeyim, ne olmuş yani..
Belki bir sandalye bırakabilirim..
Ya da fazladan bir kalem.
Yeter her halde.. daha ne olacaktı ki !
O yüzden beni varlığımla sınamayın;
Üzülürüm... belki de zoruma gider
Yani diyeceğim şu ki;
Bende olan şey herkeste de var..
Ne mi ?.. ağız, burun, bir de çalışıp
çalışmadığından emin olamadığım beynim..
Unutmadan; hayallerim mi..
Onları çoktan miras listemden sildim...
Ne yapaydım ya..
Sonuçta hep öyle kalacaklarına;
Ben de aldım elime kalemi..
Bütün hıncımla;
Kağıdı yırtarcasına sildim...
Sonra da ellerime...Şey nasıl desem
İsyan edercesine...
Göz damlalarım akın etti... 15:38 18/04/12 ÇSK DERSİNDE...