Yorgun Bir Irmağın Su Yatağına İç Döküşü

Dağlardan demini aldın da geldin

Bir ırmağın serin suları gibi akıyorsun saclarımdan koynuma

Bir küheylan gibi koşuyorsun yüreğimin en derin köşesine

Ay gibi parlıyorsun tenimin üstünde

Sakallarının gölgesi düşüyor yüzümün deltasına

Bir kelebek gibi titriyor kanatların sevdamın yörüngesinde

Dokunmaya kıyamıyorsun sanki

Uzaktan iç çekişlerin geçiyor saçlarımda çarpıyor kulaklarıma

Gözlerine konuk oluyorum
Benim gözlerimden bakıyoruz yıldızlara
Geceleri üstümü örtüyorsun düşlerimde
Rüzgâra baraj kuran tuğlalar gibi
Set kuruyorsun yollarıma
Yorgun bir ırmak gibi azalıyor çağıltıların, susuyorsun
Gecenin gizinde bilinmez konuklar gibi dolaşıyorsun düşlerimde
Sokak lambalarının tenha yollara düşen ışığı gibi
Gizlice öptün dudaklarımın kıyısından

Tut ellerimden
Yüzün avuçlarımda dinlensin
Tenimdeki yara izlerimden öp usulca
Çağır beni sesinin filizlendiği yerden
Sar beni yüreğinin sesindeki tılsımla
Gönül koyma bana uzaktan
İç çekerek bakma bana öyle
Coşkun sular su yatağına küser mi hiç
Yağmurda ıslanmış
Yeni açan bir narçiçeği gibi bakıyorum arkandan
En çok senin ellerini sevdim yüzümü avuçlayan
Sabahın seherinde yeni uyanmış kuşlar gibi yüreğimde ötüyorsun
Sigaramın dumanında tütüyorsun
Sahipsiz bir bardağın altında kalmış
Bir yudum şarabın hüznü var gözlerimde
Ruhuma doluyorsun yavaş yavaş gidiyorsun soyunarak

Nerde kaldı önce aşka çağıran
Sonra dinlendiren buğulu sesin
Bedenlerimizden gizli her gece yıldızların arasında
Hudutsuzca sevişiyor ruhlarımız
Cennet gibi bir rüya bahçesi içinde büyüyor
Suladığımız kır çiçekleri