Yorgun Gece

Şehrin ışıklarına gömdüm duygularımı
Zamansız uykusu gelen tembel çocuk gibi mum ışığına üfledim seni bir nefesle

Alaca karanlık sokakları aydınlatan lambalar gibiydi cılız duyguların loş ışıkları

Akşam olduğun da arsız bir çocuğun oyundan çıkıp gelmesi gibi artık haykırışlarım

Yorgun gecenin üşüten kışı gibi soğuk ellerim
Yürüdüğüm caddelerin soğuk sessizliğine kapılır bedenim, ansızın yok oluşun zerresi işler iliklerime.

Bu gece ;
Yaz sıcağında üşüyen duyguların yasak bedeniyim. 

00:00/16.06.2021

İbrahim YILDIRIM