Yorgun Sevda Yeminleri

Şimdi düşündüğüm
yollarına gözyaşım düştüğüm
yabancısı olduğun özlemi uzak diyarlara..
bir şiirin hüznü kadar hasret kokan gülüşlerim

her uyanışımla
umuda giden yollara
rüzgarin sesiyle uyandım
bağlandım düşe kalka yolları

sen rüzgarın sesiyle
uçup giden kış yağmuru soğuk düşlerim
her yeni düşlerime umutlar sardım
yürüdüm gündüzü gece olan ülkemin bahtına

hep eskiyi yeniden başladım
sardım yüreğimin baş köşesine
yüreğimle düştüm bitmek bilmeyen yolları
güldüğüm sevdalarım varken acıyan gülüşlerim

varlığın yokluğunla acıyan yaralarım
karanlıkta kalan başlamadan biten aşklarım
sen yoksun rüyalar sarsa da tüm evreni
içimi acıtan gerçekliğin aynası yalan sevdalar

ne bahara yol alıyor
nede senli zamana
bir avuç gülüşe kalan sevinçlerim
zoraki gülüşlerin pençesinde tatlanan yorgun sevdalarım

biliyorum
sensizliğin ölüm duası
sonu olmayan ömrün bilmecesi
baharı kış mevsiminde
özlemin demlensede
gözlerim ömüre sayıklasa da
sen vaz geçilmezimsin şu yalancı dünyada

yüzün yüzüme doğsa da
geceler güneşim hatırlanır
gözlerime
yüzüm s/aklansa da
sevdam bir ömrün ötesine kalacak

ey güneşi ısıttığın sevdam
şiirle olmayan sensizliğin
ölüm mü
ömür mü
elveda..
bilmediğim sevdalarım
başlamadan biten aşklara