Yorgunluğu Mayaladım Yalnızlığa

Kundaksız düşlerin eskimiş beşiklerindeyim
Yorgunluğu mayaladım yalnızlığa paylanmış sensizler harmanındayım
Bedava yolculuklarla kasavetli ömür bitterken
Kırık sehpalarda ölüm gülümser avucumda

Dindirilmemiş ağrıların kasığında gülüşlerime tuzlar dökülür
Üfledikçe lambada hicran yanar damlanır yüreğime
Kelepçeli düşünüşler kilitlerken usumu, fısıltılar susar
Öfkemi sendeler kendi nalıyla tökezleyen taylar..

Ağrımın kanlı siperinde acıları beklerken
Kasırgarlara bıraktım laşkalayan dertlerin dökümanını
Yorgun bir kelebeğin ömrü olmuşken sabrım
Dert ağulu isyanlar tetikler yüreğimi