Yorgunluk/Asker

Yorgunluk başlıyor , yeni gün ile birlikte
Toz toprak dolanıyor yollarda herzamanki gibi
Emirin demiri kestiği anlaşılıyor o saniyelerde
Bir düdükle harekete geçiyor tüm topluluk

Çapaklı gözlerimiz ve yorgun bedenimiz uyanıyor
Kalk..! Yüzlere vurulan jiletler ardı ardına
Bak..! Kıyafetler hızla giyinir peşinsıra
Gör..! Dargın botlarını boyarlar şaşkın bakışlarla


Düdük çalıyor , içtima uzun sürmeye meğilli
Hareketler yavaş yavaş hızlanıyor sanki
Emirler hızlı hızlı işliyor tüm kanlara
Özlemler o saniyelerde yükseliyor bulutlara


Mıntıka,görev,eğitim bunlar yıldırmıyor
Adama vuran ; yârin gözleri oluyor yıldırım gibi
Sayıların , dakikaların , havanın ve suyun değeri
Yorgunluğun geçmesiyle birlikte yüzeye çıkıyor..

(Askerliğe başladığım ilk haftanın içinde bir günde
psikolojimi anlatan bir şiir... Yıl 2008...)