Yorgunlukla Sarılmış Benliğim
Geceler ışıksız ve karanlık
Gündüzler özlemli ve hasretli
Kalbim suskun ve kederli
Canım çok sıkılıyor
Gözlerim ıslak ve yaşlı
Neyi düşünsem
Hasret ve özlem yaşıyor
İçimi yakıyor...
Neye dokunsam
Mutlu olamıyorum
Dokunduğum her şey beni üzüyor
Ne filim izleye biliyor
Ne kitap okuyabiliyorum
Her şeyden uzaklaşarak
İnzivaya çekilmek
Rahatlamak istiyorum...
Neyi düşünsem
Hasret ve özlem içindeyim
Hayaller benden siliniyor
Sözcükler benden kaçıyor
Ne yazı yazabiliyor
Ne kimseyi arayabiliyorum
Halsiz ve yorgunluk hissediyor
Kendime gelemiyorum
Her şeyden uzaklaşıp
Dinlenmek
Rahatlamak istiyorum...
İnsan bazen ruhunu nadasa çekip uzaklaşmak istiyor.Lakin yine hep kendinle çoğalmışlıkkardasın.Sevgiler
E biraz gezin dolaşın diyesi geliyor insanın Sevim hanım, o kadar içten yazmışsınız ki, selam ve saygılar...