Yorgunum

kıvrak gecelerin soğuk meyhanesindeyim
zifiri karanlığı aydınlatan loş ışık sızıyor içeri
oturdum herzamanki gibi geceyle yalnız
Allah kahretsin yine sigaraya boğmuşlar burasını
halbuki şarabın kokusu ne güzel sinmişdi duvarlara
dışarının ayazı rakı şişesine vurmuş sanki
bak ellerim üşüdü,
neyse biz keyfimize bakalım
içimiz çok karamsar zaten
ellerimiz ısınır tokuşturdukca

vay be!
ne güzel çalıyor karşı masada sarhoş mandolin
efkarını dağtıyor perdelere
Yanındaki isyan ediyo / ayrılğıa ağlıyor herhalde

off be offff


ha birde
hancı kiristof el sıvazlar hüzünler çoğaldıkca,
kadehler efkara kafa vurdukca
oda ne yapsın ekmek parası
işte bak
yine yürekler coğalmış ayrılık masasında


hadi!
şerefine be, beni yalnız bırakmayan gecem / şerefine
kadeh yine boşaldı, sakide sızdı kaldı
gece bitti,
cep tükendi, meteliksiz kaldık bak
buruk ayrılıklar başladı işte
unuttum be / görmez oldum safağı kaç zamandır
alışa geldi artık her gece sarhoş ağlamak galiba
neyse güzelim ben gideyim kafam çakırken
yoksa bu soğuk havada ayılırım seni yine unuturum
biliyorsun yanımda sen yoksun / sonra ısınamam
kaç gece yorgan çektim karanlığa
ve kaç gece yalnız ağladım sensizliğe
ve kaç geceler korkuyla uyudum
Bırak beni Gülüm artık uyumak istiyorum
çok yorgunum çok