Yorgunum

Hiç bir acı kendini unutturmuyor.!
Sadece; zaman içinde uyuyor
Dokunduğun an uyanıp
Yine, yeniden acıtıp, kanatıyor...





Eyy kulunu herkesten daha iyi bilenim.!
Gönülleri yoklayan, gecenin sahibi
Terazi elinde, neydi günahım.?
Ulu divanına yüz sürdüğüm
Erenler ceminde sorgudayım





Söyle;
Hangi günahım ağır bastı
Hangi günahın vebalidir
Omuzlarımı düşürüp
Yüreğimi titreten.?





Kendimden fersah fersah kaçarken sığındığım
Bitmedi mi imtihanım
Daha kaç acıyla sınanırım
Kaç acıya siper olur yaralı sinem.?
Biçare, yorgunum.!