Yorgunum

Anlamadım nasıl geçti seneler
Boşa geçen yıllarımla yorgunum
Vücudum kanını emdi keneler
Nasır tutmuş ellerimle yorgunum

Var mı bu dünyada ahtın da duran
Saltanat tahtında sonsuz oturan
Elim tutmaz oldu ayağım kıran
İki büklüm bellerimle yorgunum

Yüreğimi alamadım acıdan
Bir vefa görmedim kardeş bacıdan
İnayet beklemem softa hacıdan
Ahraz kalan dillerimle yorgunum

Sabah oldu seher ile uyandım
Bir ok değdi al kanlara boyandım
Bülbül oldum figanıma dayandım
Har içinde güllerimle yorgunum

Hayal kurdum kabuslara belendim
Toprak oldum eleklerden elendim
Kapı, kapı sevgi diye dilendim
Hoyrat esen yellerimle yorgunum

Gerçek aşıklar da aşkından geçmez
Ser verir sırrını kimseye açmaz
Durgun sularımda sunalar uçmaz
Yosun tutmuş göllerimle yorgunum

Ozanca sevdamla aktım bulandım
Hak özümde Hakka nazar kılandım
Leyla, Leyla diye gezdim dolandım
Mecnun gibi çöllerimle yorgunum

Fevzi Cahit
Ozanca/İzmir