Yorgunum

Yorgunum,
Çok yorgunum be sevdiğim
Ellerimi kaldıracak halim yok,
Yorgunluktan göz kapaklarım
bile kapanmıyor,
Yaşda kalmadı gözlerimde ağlamaktan ...
Ağzımdan çıkan sözler,
içime gömdüğüm keşkeler,
Bedenimi taşımaya çalışan bu dizler...
Çok yorgun be sevdiğim...
....
Dedim ya öyle yorgunum ki,
Kendimden geçmeden önce
bir soluk alsaydım anca
kendime gelebilirdim belkide
İçimde terkedilmiş hisler,
Yüreğimde hüzünler,
Boğazıma düğümlenen mutluluklar...
Her biri sek içilen acı meret gibi....
Her biri çarpıp çıkılan kapı gibi...

******
Ne çok şey eskittim yokluğun da
Ne çok kaybım olmuş farkında olmadan
Geçen onca yıl, onca zaman
Yağan yağmurlar, hiç tatmadığım baharlar
Kaybettiğim gülüşler,
Ulan ne çok şeyi götürmüşsün benden
Yıllardır uğruna savaş verdiğim
hayata kadar yakıp yıkmışsın...
Hataydı evet...
Ne yazık ki geç oldu fark edişim...
Çünkü düşerken içimden
Söyledim acılarımı...
Zaten anlattım diye
düğümlenmedimi ipler ?
İçten oldum diye gelmedi mi dertler ?
En iyisimi susayım ben.
İçimde kalıversin herşey.
Eskisi gibi duygusuz sansınlar beni,
Çünkü Yüreğimin yorgunluğu bana yeter.
...
Sana son sözüm sevgili;
Dilerim hayatın boyunca
Sende hasret kalırsın
her sevdiğim dediğine...
Tıpkı benim sana hasret kaldığım gibi..
------------------------

Şiir: @One_Qu ve @semax65
Oluşturma: @TozluMikrofon
Beat-Maker Sponsoru: @BayByk