Yorulma Bana

Kırık kalpli sonbaharın yol sonlarında
Ocağı külle, avlunun terini soğut

Dalgın bir yola çıkar telaşlı pazartesi

Okur her bir öyküyü, göğü yürüyen ayaklarım
Cebimde beyaz uğurlaması annemin

Pencerelerin annesi, yaz desenli kilimi

Bir dalgınlık, ovaların çoğaldığı usulca
Devinir kâğıdın üzerinde bir söz

Kırlar yaşadım, ömrüm rüyasız gezdi

Tümceleri uzamış gençler gider sokaklarda
Elleri kanayan kızlar

Kız, oyalandığı çağında, rüzgâra doğru

Yorulma bana, bağlar bahçeler beklemez sabahı
Kuşlar bilir gökyüzü ne kadar

Bir karganın güzelliği eller geceyi

Gül sonunu yürüdüm, sel yatakları yorgun
Bir sudur yan tarafım, su evin sözü

Ellerime hatıra bul, yolları büyüteyim

(Akatalpa, Ağustos 2009, Sayı: 116)