Yosmam
Ah akılsız yosmam
Demedim mi üşütür;
Üzerindeki ince entari,
İçindeki yalnızlık...
Bahane etme kışı şimdi
Sende biliyorsun...
Bahar değildi yeşerten güneşi,
Güneş değildi yada, gözümüzü yaşartan...
Ah akılsız yosmam
Sarkık göğüslerinden zehir emiyoruz şimdi,
Teni buruşmuş dünyanın...
Kendine benzetti seni,
Neyini kıskandın bilmiyorum bu ihtiyarın...
Şimdi yörüngeler karala kendine
Ha bire dön yosmam!
Ha bire dön....
Geniş kalçalarına hayran bırak evreni...
Ah akılsızım, yosmam!
Başım döndü seni izlerken, yeter!
Artık bu şiirde kalamam....
güzel bir şiir yüreğinize sağlık 👍👍