Yosun Taşları

Yalnız ağlarken gördü beni insanlar
Onlar sadece göz yaşlarıma şahit oldu
Sol yanımı ne siz sorun ne ben anlatayım
Unuttukları tek şey göremedikleri yüreğimdi
Ne kendimi ifade edebildim nede seni sevgili...



Tutunamadım yosun tutmuş bu çakıl taşlarındakı hayata
Alışamadım kirletilmiş bir sevdadan sevilmeye
Şairin dediği gibi yıkıldı işte yolunu bekleyen bu adam
Lan sevmiştim işte gönlümü vermiştim oysa kı sana
Adına şiirler yazmıstım be sayfa sayfa
Razıyım şimdi kanayan bir yüreğin en dibinde ölüme
Issız ve yosun tutmuş bir yürekte yok olmaya...



Artık içimdeki cesetleri çiğneyıp gidiyorum
Yeşeren bir yaprağın ansızın düşmesi gibi
Şimdi kayıp bir şehrin virane olmuş yolcusu gibiyim
Etrafım uçsuz bucaksız yosun çölleri sevgili...



Kaybolan yıkılan bu sevdam hükümsüzdür
Ayrılık şiirlerime ıhanet ve koca bir elveda ekledim
Yosun tutmuş bir yürekten çıkardım sana ait ne varsa
Hakkını helal et gidiyorum sensiz cehennemlere
Aldım yanıma senden hatıra bu yaralı yüreğimi
Neyime lazım yosun tutmus o taş kalbin...



10.11.2013